_Twee vriendinnen bespreken met elkaar hun liefdesleven._
_De eerste is uiterst tevreden, maar de tweede is een en al
ontevredenheid._
_Ze vindt het geslachtsdeel van haar partner te klein._
_De eerste raadt haar aan om buiten de deur te zoeken naar een maat
die haar meer bevrediging geeft. _
_Verder vertelt ze haar dat je aan de schoenenmaat kunt zien hoe
stevig iemand geschapen is._
_Grote schoenen, grote Sjarel !!_
_De vrouw bekijkt de volgende dag aandachtig de schoenmaat van de
melkboer, niks bijzonders._
_Daarna die van de groenteman: ook niks. Maar dan_ _komt de postbode
langs._
_Jawadde, dat zijn een paar schuiten!_
_Ze nodigt hem meteen uit voor een kop koffie._
_Wanneer ze hem daarna een borrel aanbiedt en vraagt of hij zin in sex
heeft laat hij er geen gras over groeien !_
_In bed ligt zij uitgekleed en hijgend van verlangen naar die knoert
van een jodocus op hem te wachten._
_Maar hij schijnt moeite te hebben om de boord van zijn overhemd los
te krijgen._
"Wat duurt dat toch lang", mompelt zij van ongeduld.
"Ach", zegt de postbode "Het is altijd hetzelfde liedje bij de
posterijen.
_Overhemden die drie maten te klein zijn en schoenen vijf maten te
groot !"_
_De eerste is uiterst tevreden, maar de tweede is een en al
ontevredenheid._
_Ze vindt het geslachtsdeel van haar partner te klein._
_De eerste raadt haar aan om buiten de deur te zoeken naar een maat
die haar meer bevrediging geeft. _
_Verder vertelt ze haar dat je aan de schoenenmaat kunt zien hoe
stevig iemand geschapen is._
_Grote schoenen, grote Sjarel !!_
_De vrouw bekijkt de volgende dag aandachtig de schoenmaat van de
melkboer, niks bijzonders._
_Daarna die van de groenteman: ook niks. Maar dan_ _komt de postbode
langs._
_Jawadde, dat zijn een paar schuiten!_
_Ze nodigt hem meteen uit voor een kop koffie._
_Wanneer ze hem daarna een borrel aanbiedt en vraagt of hij zin in sex
heeft laat hij er geen gras over groeien !_
_In bed ligt zij uitgekleed en hijgend van verlangen naar die knoert
van een jodocus op hem te wachten._
_Maar hij schijnt moeite te hebben om de boord van zijn overhemd los
te krijgen._
"Wat duurt dat toch lang", mompelt zij van ongeduld.
"Ach", zegt de postbode "Het is altijd hetzelfde liedje bij de
posterijen.
_Overhemden die drie maten te klein zijn en schoenen vijf maten te
groot !"_
