Alimentatie...........De eerste dag na de scheiding pakte hij verdrietig zijn spullen in dozen en koffers.
De tweede dag kwamen de verhuizers zijn spullen halen. Op de derde dag ging hij nog ??n keer aan hun mooie eettafel zitten, zette mooie achtergrondmuziek aan, stak kaarsen aan en genoot van een maaltijd met garnalen, kaviaar en een fles witte wijn.
Daarna liep hij nog eenmaal door alle kamers van het huis en stopte overal een paar in kaviaar gedoopte, half opgegeten garnalen in de holle gordijnbuizen.
Hij ruimde de keuken op en vertrok.
Op de vierde dag kwam zijn ex-vrouw terug met haar nieuwe vriend en ze hadden het goed naar hun zin in dit mooie huis.
Maar langzaamaan begon het in huis te ruiken. Schoonmaken, dweilen, luchten, niets hielp. Het werd steeds erger.
Luchtroosters werden gecontroleerd op dode knaagdieren, kleden werden naar de stomerij gebracht. In iedere kamer kwam een luchtverfrisser te hangen.
Ongediertebestrijding kwam en plaatste overal gasspuiters. In de tussentijd moesten de bewoners wel even ergens logeren. Zelfs de dure vaste vloerbedekking door het hele huis werd vervangen.
Niets hielp. Vrienden en bekenden kwamen niet meer op bezoek.
Onderhoudspersoneel weigerde nog langer in hun huis te werken en de interieurverzorgster gaf er ook de brui aan.
Uiteindelijk konden ze zelf de stank ook niet langer verdragen en besloten te verhuizen en het huis te verkopen.
Maar, zoals zich laat raden, het huis werd niet verkocht. Zelfs niet toen ze na twee maanden in vraagprijs waren gehalveerd.
Ten langen leste besloten ze een hoge lening te sluiten en toch maar vast een nieuw huis te kopen, want hun relatie had ernstig te lijden onder de problemen.
Toen werd de vrouw gebeld door haar ?ex?, die vroeg hoe alles ging in haar nieuwe relatie. Ze vertelde het verhaal van het rottende huis. Hij luisterde beleefd en zei dat hij hun oude huis vreselijk miste en was wel bereid het huis over te nemen, als zij bereid was verder van de alimentatie af te zien. Maar, door de alimentatie kon hij geen fatsoenlijke hypotheek krijgen, dus zou ze genoegen moeten nemen met 25% van de werkelijke waarde.
De vrouw ging met de voorwaarden akkoord, mits hij nu onmiddellijk het contract tekende.
Hij stemde hierin toe en binnen twee uur hadden haar advocaten het papierwerk voor zijn neus liggen.
Een week later stonden de vrouw en haar vriend glimlachend toe te kijken hoe de verhuizers hun huisraad van het oude naar het nieuwe huis brachten.
En om haar ex een hak te zetten, namen ze alles mee, zelfs de gordijnroedes.
IK BEN GEK OP EEN HAPPY END, JIJ TOCH OOK !!!!!
De tweede dag kwamen de verhuizers zijn spullen halen. Op de derde dag ging hij nog ??n keer aan hun mooie eettafel zitten, zette mooie achtergrondmuziek aan, stak kaarsen aan en genoot van een maaltijd met garnalen, kaviaar en een fles witte wijn.
Daarna liep hij nog eenmaal door alle kamers van het huis en stopte overal een paar in kaviaar gedoopte, half opgegeten garnalen in de holle gordijnbuizen.
Hij ruimde de keuken op en vertrok.
Op de vierde dag kwam zijn ex-vrouw terug met haar nieuwe vriend en ze hadden het goed naar hun zin in dit mooie huis.
Maar langzaamaan begon het in huis te ruiken. Schoonmaken, dweilen, luchten, niets hielp. Het werd steeds erger.
Luchtroosters werden gecontroleerd op dode knaagdieren, kleden werden naar de stomerij gebracht. In iedere kamer kwam een luchtverfrisser te hangen.
Ongediertebestrijding kwam en plaatste overal gasspuiters. In de tussentijd moesten de bewoners wel even ergens logeren. Zelfs de dure vaste vloerbedekking door het hele huis werd vervangen.
Niets hielp. Vrienden en bekenden kwamen niet meer op bezoek.
Onderhoudspersoneel weigerde nog langer in hun huis te werken en de interieurverzorgster gaf er ook de brui aan.
Uiteindelijk konden ze zelf de stank ook niet langer verdragen en besloten te verhuizen en het huis te verkopen.
Maar, zoals zich laat raden, het huis werd niet verkocht. Zelfs niet toen ze na twee maanden in vraagprijs waren gehalveerd.
Ten langen leste besloten ze een hoge lening te sluiten en toch maar vast een nieuw huis te kopen, want hun relatie had ernstig te lijden onder de problemen.
Toen werd de vrouw gebeld door haar ?ex?, die vroeg hoe alles ging in haar nieuwe relatie. Ze vertelde het verhaal van het rottende huis. Hij luisterde beleefd en zei dat hij hun oude huis vreselijk miste en was wel bereid het huis over te nemen, als zij bereid was verder van de alimentatie af te zien. Maar, door de alimentatie kon hij geen fatsoenlijke hypotheek krijgen, dus zou ze genoegen moeten nemen met 25% van de werkelijke waarde.
De vrouw ging met de voorwaarden akkoord, mits hij nu onmiddellijk het contract tekende.
Hij stemde hierin toe en binnen twee uur hadden haar advocaten het papierwerk voor zijn neus liggen.
Een week later stonden de vrouw en haar vriend glimlachend toe te kijken hoe de verhuizers hun huisraad van het oude naar het nieuwe huis brachten.
En om haar ex een hak te zetten, namen ze alles mee, zelfs de gordijnroedes.
IK BEN GEK OP EEN HAPPY END, JIJ TOCH OOK !!!!!
