Een Vlaming woont naast Marokkaan en hun tuinen grenzen aan elkaar.
De twee hebben altijd een goede verstandhouding gehad tot een treurig incident die relatie vertroebeld heeft.
Het zat zo...
De Vlaming had een kip die elke ochtend een ei legde en hem telkens een kakelvers ontbijt bezorgde.
Op een mooie ochtend ziet hij zijn kip op het land van de buurman.
Ze legt haar ei en de Marokkaan raapt het op.
De Vlaming stapt op zijn buur af en vraagt het ei terug..
Die weigert omdat de kip het ei op zijn land gelegd heeft en alles op zijn land is dan ook van hem.
De twee staan een hele tijd te discussieren tot de Vlaming met een oplossing op de proppen komt...
Kijk, zegt hij, bij ons in Vlaanderen, als we een onoplosbaar geschil hebben, gebruiken we de methode van de harde kloten...
Wat?
Vraagt de Marokkaan.
De harde kloten?
Het is heel simpel: ik schop je in je kloten en kijk hoelang het duurt voor ge terug rechtstaat.
Dan schopt gij mij in mijn kloten en kijkt hoelang het duurt voor ik recht sta.
Degene die het snelst rechtstaat, heeft gewonnen.
De Marokkaan gaat akkoord.
De Vlaming doet zijn bottinnen aan, neemt een ferme aanloop en schopt de
Marokkaan kei-en keihard in zijn ballen.
Die valt huilend naar zijn kruis grijpend op de grond.
De tranen lopen over zijn wangen, hij kan nauwelijks ademhalen, hij rolt over de grond en heeft geen gevoel meer in zijn chokadeizen.
Het duurt meer dan 30 minuten voor hij kan rechtstaan.
Als hij dan wankelend op zijn benen staat, zegt hij: nu is het aan mij.
Zegt de Vlaming: nee, laat maar.
Ge moogt het ei hebben.
De twee hebben altijd een goede verstandhouding gehad tot een treurig incident die relatie vertroebeld heeft.
Het zat zo...
De Vlaming had een kip die elke ochtend een ei legde en hem telkens een kakelvers ontbijt bezorgde.
Op een mooie ochtend ziet hij zijn kip op het land van de buurman.
Ze legt haar ei en de Marokkaan raapt het op.
De Vlaming stapt op zijn buur af en vraagt het ei terug..
Die weigert omdat de kip het ei op zijn land gelegd heeft en alles op zijn land is dan ook van hem.
De twee staan een hele tijd te discussieren tot de Vlaming met een oplossing op de proppen komt...
Kijk, zegt hij, bij ons in Vlaanderen, als we een onoplosbaar geschil hebben, gebruiken we de methode van de harde kloten...
Wat?
Vraagt de Marokkaan.
De harde kloten?
Het is heel simpel: ik schop je in je kloten en kijk hoelang het duurt voor ge terug rechtstaat.
Dan schopt gij mij in mijn kloten en kijkt hoelang het duurt voor ik recht sta.
Degene die het snelst rechtstaat, heeft gewonnen.
De Marokkaan gaat akkoord.
De Vlaming doet zijn bottinnen aan, neemt een ferme aanloop en schopt de
Marokkaan kei-en keihard in zijn ballen.
Die valt huilend naar zijn kruis grijpend op de grond.
De tranen lopen over zijn wangen, hij kan nauwelijks ademhalen, hij rolt over de grond en heeft geen gevoel meer in zijn chokadeizen.
Het duurt meer dan 30 minuten voor hij kan rechtstaan.
Als hij dan wankelend op zijn benen staat, zegt hij: nu is het aan mij.
Zegt de Vlaming: nee, laat maar.
Ge moogt het ei hebben.
