- Lid sinds
- 1 feb 2004
- Berichten
- 6.268
- Waarderingsscore
- 56
- Punten
- 48
- Leeftijd
- 122
Begrafenis
Na een ochtendkoffie had een man net een caf? verlaten toen hij een wat ongebruikelijke begrafenisstoet zag naderen.
Voorop reed een zwarte lijkkoets die op een meter of tien werd gevolgd door een identieke koets. Achter de tweede koets liep een man, het hoofd
gebogen, met een pitbull aan de lijn. Hij werd op de voet gevolgd door wel 200 mannen die in een lange rij achter hem aan liepen. De toeschouwer kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen..... hij liep naar de man met de hond en zei met zachte, eerbiedige stem:
'Ik wil u graag mijn medeleven betuigen met uw verlies, ik ben me ervan bewust dat dit een slecht moment is om u te storen, maar ik heb nog nooit een begrafenisstoet zoals deze gezien. Mag ik vragen wie er ten grave wordt gedragen?'
'Jawel,' antwoordde de man, de eerste koets is voor mijn echtgenote.' Wat is er met haar gebeurd?'
De man antwoordde: 'Mijn hond viel haar aan en heeft haar doodgebeten.'
'Afschuwelijk, en ..... voor wie is de tweede koets?'
'Daarin ligt mijn schoonmoeder,' antwoordde de weduwnaar, zij probeerde mijn vrouw te hulp te komen toen de pitbull ook haar aanviel.' Er volgde een gedragen, bijna ontroerend moment van stilte tussen beide mannen.
Toen vroeg de toeschouwer:
'Zou ik de hond misschien kunnen lenen?'
'Jawel,' zei de man.
'Sluit maar aan achteraan de file. '
Na een ochtendkoffie had een man net een caf? verlaten toen hij een wat ongebruikelijke begrafenisstoet zag naderen.
Voorop reed een zwarte lijkkoets die op een meter of tien werd gevolgd door een identieke koets. Achter de tweede koets liep een man, het hoofd
gebogen, met een pitbull aan de lijn. Hij werd op de voet gevolgd door wel 200 mannen die in een lange rij achter hem aan liepen. De toeschouwer kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen..... hij liep naar de man met de hond en zei met zachte, eerbiedige stem:
'Ik wil u graag mijn medeleven betuigen met uw verlies, ik ben me ervan bewust dat dit een slecht moment is om u te storen, maar ik heb nog nooit een begrafenisstoet zoals deze gezien. Mag ik vragen wie er ten grave wordt gedragen?'
'Jawel,' antwoordde de man, de eerste koets is voor mijn echtgenote.' Wat is er met haar gebeurd?'
De man antwoordde: 'Mijn hond viel haar aan en heeft haar doodgebeten.'
'Afschuwelijk, en ..... voor wie is de tweede koets?'
'Daarin ligt mijn schoonmoeder,' antwoordde de weduwnaar, zij probeerde mijn vrouw te hulp te komen toen de pitbull ook haar aanviel.' Er volgde een gedragen, bijna ontroerend moment van stilte tussen beide mannen.
Toen vroeg de toeschouwer:
'Zou ik de hond misschien kunnen lenen?'
'Jawel,' zei de man.
'Sluit maar aan achteraan de file. '
