- Lid sinds
- 8 feb 2001
- Berichten
- 35.398
- Waarderingsscore
- 1.261
- Punten
- 113
- Leeftijd
- 61
- Locatie
- State Penitentiary
Gelukkig getrouwd,
Een koppel viert de 40ste huwelijks verjaardag. Hun kalmte is altijd een
gespreksonderwerp geweest in het dorp. Men zei: "wat een vredig en
verliefd koppel is dat toch".
Een lokale journalist beslist dus om een reportage te maken over het
koppel om zo het geheim van hun geluk te ontdekken.
"Wel", legt de echtgenoot uit, "dit gaat terug tot onze huwelijksreis".
We bezochten de Grand Canyon en beslisten die op de rug van een
ezel te doorkruisen. We waren nog niet zo ver gevorderd toen de ezel
van mijn vrouw struikelde.
Mijn vrouw zei op een rustige toon "Eerste keer".
Ze trok de ezel weer recht en we vervolgden onze weg.
Na een korte afstand, struikelde de ezel opnieuw. Toen zei mijn vrouw
op een kalme toon : "Tweede keer".
Ze trok de ezel weer recht en we reisden verder.
We waren nog geen halve mijl opgeschoten toen de ezel voor een derde
keer struikelde. Toen trok mijn vrouw, nog steeds rustig, een revolver uit
haar rugzak en schoot de ezel dood.
Waarop ik me kwaad maakte en haar toeschreeuwde wat ik dacht van de
manier waarop ze dat arme beest behandelde.
Ze keek me recht in de ogen en antwoordde op kalme toon: "Eerste keer".
Sindsdien zijn we gelukkig...
Een koppel viert de 40ste huwelijks verjaardag. Hun kalmte is altijd een
gespreksonderwerp geweest in het dorp. Men zei: "wat een vredig en
verliefd koppel is dat toch".
Een lokale journalist beslist dus om een reportage te maken over het
koppel om zo het geheim van hun geluk te ontdekken.
"Wel", legt de echtgenoot uit, "dit gaat terug tot onze huwelijksreis".
We bezochten de Grand Canyon en beslisten die op de rug van een
ezel te doorkruisen. We waren nog niet zo ver gevorderd toen de ezel
van mijn vrouw struikelde.
Mijn vrouw zei op een rustige toon "Eerste keer".
Ze trok de ezel weer recht en we vervolgden onze weg.
Na een korte afstand, struikelde de ezel opnieuw. Toen zei mijn vrouw
op een kalme toon : "Tweede keer".
Ze trok de ezel weer recht en we reisden verder.
We waren nog geen halve mijl opgeschoten toen de ezel voor een derde
keer struikelde. Toen trok mijn vrouw, nog steeds rustig, een revolver uit
haar rugzak en schoot de ezel dood.
Waarop ik me kwaad maakte en haar toeschreeuwde wat ik dacht van de
manier waarop ze dat arme beest behandelde.
Ze keek me recht in de ogen en antwoordde op kalme toon: "Eerste keer".
Sindsdien zijn we gelukkig...
