Ons vriendje is niet meer.

[Black Tiger]

2 jaar geleden op 1 april de oudste moeten laten inslapen, afgelopen nacht 2 mei om 03.00 stief de jongste na enkele hart- of hypo aanvallen.
Onze Ollie zullen we met veel verdriet missen. 12,5 jaar op enkele dagen na, hij heeft het door plotse ziekte niet meer gered.

Gelukkig hebben we Boris (de middelste) nog om ons te trosten.

 

[janblues]

Ik begrijp dat het een natuurlijke dood was.
Wij hebben alle honden inlaten slapen.
Maar in alle gevallen is het even slikken. Nu ik alle dagen thuis ben liggen de 2 poezen en de hond over mijn benen of voeten.
Sterkte BT.

 

[edbe]

sterkte

 

[Tech]

Ik weet nog dat ik mijn dagritme ineens gedeeltelijk kwijt was, je hoeft immers de hond(en) niet meer uit te laten.

Sterkte !

 

[Penthe]

Heel veel sterkte, het verlies van je trouwe vriend(in) komt altijd hard aan. Ook hier zijn onze honden geen huisdieren maar familieleden. Nogmaals sterkte.

 

[Black Tiger]

Dank jullie wel... het was een vriend... mannetje dus en wat ons betreft inderdaad eerder gezinslid dan huisdier.
En natuurlijke dood... nja... het is hoe je het bekijkt. Hij had al een tijd lang suikerziekte en kreeg 2 insuline spuiten per dag maar dat hadden we er graag voor over.
Zaterdag werd hij opeens zien en begon over te geven en hield sindsdien niets meer binnen. Hele kleine beetjes suikerwater nog wel maar het mocht niet baten, dierenarts waren we gisteren ook nog.
Hij is in mijn armen gestoven afgelopen nacht tijdens zijn 3de aanval, hypo of hartaanval, geen idee, doet er niet minder pijn om, ben er nog kapot van en heb nergens zin in.

 

[freggel1]

Heel veel sterkte voor jou en je gezin!
Het is nooit leuk om je trouwe viervoeter te verliezen.

 

[Dr.Z]

Veel sterke BT!

 

[Peer]

Sterkte @Black Tiger
Een huisdier is toch vaak een volledig gezinslid.

 

[sat-ed]

Sterkte @Black Tiger

 

[boets]

Sterkte BT

 

[the matrix]

Ik voel de pijn , wij hebben ook heel wat poezen "verloren" en steeds kruipt het gevoel om weer een paar kittens te nemen. Maar aan de andere kant, weer ooit het verdriet te verwerken. Nee we zijn de 70 gepasseerd en die beestjes kunnen makkelijk 18 jaar worden. Ook dat is een flinke drempel.

We krijgen nu met vakanties de 3 poezen van onze dochter hier te logeren. Nu een weekje en tijdens fe grote vakantie 5 weken. Op zich is dat voldoende om je te vermaken. Met zo'n knorrend beestje op schoot.

Nee wij zijn geen honden liefhebbers. Mijn vrouw is doodsbang van honden, is een keer aangevallen tijdens fietstochtje en is onderuit gegaan.

Terug naar BT

Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van je grote vriend.

 

[Penthe]

Nee wij zijn geen honden liefhebbers. Mijn vrouw is doodsbang van honden, is een keer aangevallen tijdens fietstochtje en is onderuit gegaan.

Dat kan ik ben totaal geen katten liefhebber omdat ik er geen lange wandelingen mee kan maken of een bal gooien of samen joggen of fietsen en nog heel veel meer. En daarnaast wil ik de buren ook geen overlast bezorgen met kattenpis en poep in hun tuin wat trouwens heel erg smerig ruikt. Iedereen heeft zo zijn eigen voorkeur.

Ik heb trouwens in mijn hele leven nog nooit een hond gehad die mensen(kinderen) lastig viel, erg jammer dat je vrouw dat heeft mee moeten maken en ze daardoor doodsbang is geworden.

Ik heb van alle honden die ik in mijn leven heb gehad foto´s aan de muur hangen van zeer goede momenten die we samen hebben meegemaakt, daar kijk ik altijd naar als ik ze mis. Dat helpt voor mij nog altijd om het te kunnen verwerken want ik vergeet mijn trouwe viervoeters mijn hele leven niet meer.

 

[the matrix]

@Penthe, je dwaalt af van het topic.

 

[Black Tiger]

Iemand een idee wat je kunt doen met een rouwende hond? De laatste die over 7 dagen 13 jaar wordt, is nooit alleen geweest, altijd 1 of 2 andere pinchertjes bij zich gehad.
Hij is nog regelmatig aan het zoeken, of aan het blaffen om die andere uit te dagen. Hij heeft wel kunnen ruiken aan hem toen hij in de mand lag, dus hij moet weten dat die ander er niet meer is.
Toch was hij met name de eerste 2 a 3 dagen nog aan het zoeken en wachten.
Het lijkt nu al wat beter te gaan, hij krijgt iets extra aandacht, maar misschien heeft iemand nog een ander idee?

 

[Penthe]

Iemand een idee wat je kunt doen met een rouwende hond? De laatste die over 7 dagen 13 jaar wordt, is nooit alleen geweest, altijd 1 of 2 andere pinchertjes bij zich gehad.

Een hond is een roedeldier dus de enige manier om je hond met zijn rouw te helpen is een andere hond erbij te zetten. Ik kreeg Vala als puppie en toen hadden we Kira nog en die was de baas Vala keek als puppie heel erg op van Kira terwijl Kira Vala manieren leerde zoals onze huisregels. Helaas werd Kira ernstig ziek en kreeg een laag bloedsuiker die op het eind niet meer omhoog te krijgen was dus einde verhaal met Kira en een hoop verdriet en pijn maar dat ook bij Vala die wilde ineens niet meer eten en ook niet meer naar buiten en lag er continu als een zielig hoopje bij. We gingen er al van uit dat we Vala ook kwijt zouden gaan raken ook de dierenarts had geen oplossing En ineens de volgende dag bood iemand ons een andere hond aan van een dierenopvang, of we deze wilde opvangen want er was geen foster voor handen. Nog vol van verdriet over het verlies van Kira zijn we gaan kijken en zagen een net zo trieste hond als Vala was op dat moment alsof het leven eruit was gezogen. Geen moment getwijfeld en Delta meegenomen naar huis en direct bij Vala gezet. Nog de zelfde avond ging het koppie van Vala omhoog en ging ze zowaar snuffelen aan Delta die daar op reageerde en toen ging het opeens een stuk sneller allemaal, we zagen ze beiden in een vrij rap tempo helemaal opleven tot grote opluchting van onzelf. Sinds dien zijn het de beste maatje en niet van elkaar vandaan te krijgen. Ze helpen elkaar er door heen daar hebben ze geen mensen voor nodig.

Links Vala rechts Delta ik in het midden,

 

[Black Tiger]

Mooie hazewinden!
Maar dat gaat hem niet worden. We hadden vroeger Tippie, een soort boomertje en wilden sowieso een pinchertje erbij. Echter niet lang daarna moesten we Tippie laten inslapen en namen we dus Boris erbij om Snoopy gezelschap te houden, was toch leuker 2 honden. We hebben er nooit 3 willen hebben.
Maar Snoopy kreeg epilepsie aanvallen, met name als hij stress had. En Boris wilde altijd met Snoopy spelen dus werd dat teveel stress en aanvallen.
In het begin werd dat opgevangen doordat Snoopy op de bank sprong en daar kon Boris niet op, was ie te klein voor. Maar dan was Boris aan het janken. Maar enkele maanden later was Boris groot genoeg en kon hij ook op de bank springen en wilde dan verder spelen, dus weer paniek.

Toen kwam er bij familie een nieuw nestje Pinchertjes en hebben we Ollie erbij gepakt om Snoopy te ontlasten van stress zodat Ollie met Boris kon spelen.
Dat ging goed. Samen spelen, als Snoopy genoeg had sprong hij op de bank en Boris en Ollie gingen verder spelen.
Met de pilletjes die Snoopy kreeg tegen de epilepsie had ie geen aanvallen meer dus ging goed.

Tot op een gegeven moment Snoopy k**ker kreeg. Op 1 april 2021 hebben we die moeten laten inslapen, hij was toen 14,5 jaar en was Ollie en Boris nog over. Ollie is dus nu 2 jaar later zelf gegaan door zijn suikerziekte.

Maar we hadden al bij de dood van Snoopy besloten dat er geen nieuwe honden meer zouden komen, we zijn nu dus ook niet meer van plan om er een bij te nemen. Of dat zo zal blijven weet ik niet maar vermoedelijk wel.

Dit is het "luie tuig" in betere tijden en op een wakker moment. Van links naar rechts Snoopy, Boris en Ollie.

 

[janblues]

Wij hebben dat ook gehad met onze labradors.
Maar hebben er toen bewust geen nieuwe bij genomen.
Ze heeft de andere hond wel heel erg gemist.
Ik dacht even dat ze er gelijk achter aan zou gaan.
Maar later ging het toch een beetje slijten.
Die heeft het toch nog bijna 4 jaar vol gehouden.
Ik wilde ook geen nieuwe hond weer.
Ik vind afscheid nemen heel zwaar.
En mijn leeftijd speelde voor mij ook een rol.
Maar mijn vrouw stond daar heel anders in.
Die had na 3 maand samen met mijn zoon toch weer een nieuwe gehaald.
Ik kan je helaas geen raad geven BT.

 

[Black Tiger]

Dank jullie. Ik had de dierenarts ook al gevraagd en het kwam er een beetje op neer wat jullie ook zeiden.
Ofwel weer een kameraadje erbij nemen, ofwel de hond toch er aan laten wennen en dat kan snel gaan of langer duren. En een tikkeltje extra aandacht geven. Niet teveel anders gaat ie dat ook weer missen.

Zoals gezegd gaat het al een beetje beter, maar nog niet wat het moet zijn dus zal nog een beetje moeten slijten.
Bij ons is ook het steeds erger wordende verdriet met name je ouder wordt, voor ons ook reden om geen nieuwe erbij te nemen.
Qua onze leeftijd zou het nog wel kunnen, vrouw is wordt 55 en ik wordt 60 dit jaar, maar misschien dat we nu sneller nog met zijn twee iets leuks kunnen doen, ergens naar toe of zo. Met 1 hond is dat makkelijker als met 2 of 3. Voorheen bleven we thuis vanwege de honden.

 

[Penthe]

Ik wordt 57 dit jaar maar als het moet neem ik gerust nog een Hazenwind(Galgo) puppie in huis. Vala en Delta zijn beiden 9 jaar oud nu en Declan die we als oudje geadopteerd hebben is nu 15 jaar oud maar die heeft hart problemen en hij heeft niet zo erg veel kracht meer in de poten. Hopelijk overleeft hij de enorme zomerhitte het is afwachten. Maar daarom zou ik nu ook juist voor een hele jonge Hond kiezen gezien het aantal jaren dat de Hond kan halen. De Hazewindhond 18.5 jaar is zeker mogelijk omdat iemand uit mijn vriendenkring deze verloor op die leeftijd haar naam was Ariel. Dan zou ik dus laat in de 70er jaren zijn als de Hond oud is. Thuis blijven doen we niet al onze Honden gaan altijd mee, waar we ook heen gaan ze zijn erbij.

Ook bij ons wordt het verdriet steeds erger maar als wij daardoor een andere Hond moet laten zitten in de kou doet ons dat ook verdriet. De Spaanse Galgo´s worden zeer slecht behandeld door de jagers in het land en als het jachtseizoen over is worden ze gedumpt of opgehangen de verhalen zijn gruwelijk.

Elke Galgo die een goed huis krijgt is er 1 minder in de ellende is mijn gedachte.

Hopelijk went jullie Hond eraan dat deze nu alleen is maar als echt roedeldier zal dat geen gemakkelijke opgave zijn voor de hond. Vind de foto die je plaatste erg leuk en je ziet de liefde afstralen van die 3 koppies. Nogmaals sterkte!