TILBURG - Een negerzoen is, aldus de Grote Van Dale, een ?klein rond koekje met een bol van schuim (van eieren en suiker) erop en bedekt met chocolade?. Maar Roy Groenberg, voorzitter van de Stichting Eer en Herstel Betalingen Slachtoffers van Slavernij in Suriname, vindt de negerzoen vooral een belediging voor alle zwarte mensen in Nederland en daarbuiten.
Hij heeft de koekjesfabrikant schriftelijk verzocht om de zoete lekkernij een andere naam te geven, zoals dat inmiddels ook in Duitsland, Engeland en Frankrijk is gebeurd. Daar is Negerk?sse veranderd in Schaumk?sse (schuimzoen), negro?s kiss in angel?s kiss (engelenzoen) en t?te de n?gre (negerhoofd) in bisou de mousse (schuimzoen). ?Net als met het afschaffen van de slavernij is Nederland ook hiermee weer erg laat?, meent hij.
De Tilburgse koekfabrikant Van der Breggen, die in 1997 branchegenoot Buys en zijn negerzoenen overnam, denkt na over het verzoek. Volgens manager Jos Verhoeven is de negerzoen een soortnaam, die alom bekendheid geniet: ?Iedereen weet wat een negerzoen is. Maar we willen natuurlijk niemand kwetsen.?
Begin volgend jaar gaat het bedrijf met een reclamebureau bekijken of een andere naam gewenst is. ?Naamsverandering brengt altijd kosten met zich mee. We moeten dat goed afwegen.?
Van der Breggen produceert tienduizend negerzoenen per uur ofwel honderd miljoen per jaar. Bijna allemaal vinden ze hun weg naar Nederlandse supermarkten en winkels. Een klein deel wordt in Frankrijk verkocht.
In 1920 maakte meneer Buys, eigenaar van een banketfabriek in Oudenbosch, voor het eerst een wafelbakje met zoet eiwitschuim in een jasje van chocolade. De nieuwe lekkernij werd negerzoen genoemd. Verhoeven: ?Iemand die een negerzoen eet, krijgt bruine lippen en als die een ander een kus geeft, is dat een kus van een neger. Maar dat weet ik alleen uit de overlevering.?
[SIZE=-20]Bron: Volkskrant[/SIZE]
Hij heeft de koekjesfabrikant schriftelijk verzocht om de zoete lekkernij een andere naam te geven, zoals dat inmiddels ook in Duitsland, Engeland en Frankrijk is gebeurd. Daar is Negerk?sse veranderd in Schaumk?sse (schuimzoen), negro?s kiss in angel?s kiss (engelenzoen) en t?te de n?gre (negerhoofd) in bisou de mousse (schuimzoen). ?Net als met het afschaffen van de slavernij is Nederland ook hiermee weer erg laat?, meent hij.
De Tilburgse koekfabrikant Van der Breggen, die in 1997 branchegenoot Buys en zijn negerzoenen overnam, denkt na over het verzoek. Volgens manager Jos Verhoeven is de negerzoen een soortnaam, die alom bekendheid geniet: ?Iedereen weet wat een negerzoen is. Maar we willen natuurlijk niemand kwetsen.?
Begin volgend jaar gaat het bedrijf met een reclamebureau bekijken of een andere naam gewenst is. ?Naamsverandering brengt altijd kosten met zich mee. We moeten dat goed afwegen.?
Van der Breggen produceert tienduizend negerzoenen per uur ofwel honderd miljoen per jaar. Bijna allemaal vinden ze hun weg naar Nederlandse supermarkten en winkels. Een klein deel wordt in Frankrijk verkocht.
In 1920 maakte meneer Buys, eigenaar van een banketfabriek in Oudenbosch, voor het eerst een wafelbakje met zoet eiwitschuim in een jasje van chocolade. De nieuwe lekkernij werd negerzoen genoemd. Verhoeven: ?Iemand die een negerzoen eet, krijgt bruine lippen en als die een ander een kus geeft, is dat een kus van een neger. Maar dat weet ik alleen uit de overlevering.?
[SIZE=-20]Bron: Volkskrant[/SIZE]
