Tot op heden wilde ik niet reageren op deze topic, terwijl het onderwerp mij wel na aan het hart ligt, en ik regelmatig brood en gebak bak.
Met mijn achtergrond als scheepskok en bakker ben ik de mening toegedaan, dat een goede kok of bakker erg afhankelijk is, van het materiaal, de grondstoffen dus, die hij tot zijn beschikking heeft.
Daarnaast is ruime ervaring een goede hulp, bij het beoordelen van het bereidings proces.
Omdat ik kritiek wil leveren, op diverse geopperde meningen, in deze thread, wilde ik in eerste instantie mijn mening voor me houden... ^
"Daar heb je hem weer, die negatieve zombie....", hoor ik jullie denken...
Nou, dat moet dan voor deze ene keer maar...
Ik zal beginnen, met de al dan niet gemeende roem, die Black Tiger wordt toegezwaaid voor het brood, dat hij op de foto´s met ons deelt....
Ik houd van wit brood, dus van tarwe bloem wil ik goed gerezen witte broden zien, zoals ik me uit mijn jeugd Frans brood herinner.
Als het overigens de bedoeling van B.T. is, gezond brood te bakken, en heeft hij een andere smaak als ik, dan is hij wel goed geslaagd...
Mijn vriend B.T. maakt wafels, waarbij hij in het recept aangeeft "een zakje gist" te gebruiken....
Ik woon al lang niet meer in Nederland, en misschien ben ik niet meer goed op de hoogte...
Maar ik meende, dat je bloem per zak neemt, wel het liefst een gewichtsmaat, overigens, en "een lucifer doosje" gist, b.w.v. spreken, voor 2 broden... Dan spreek ik wel over verse gist, want het resultaat van gedroogde korrels is altijd minder.
Ergens is B.T. niet helemaal tevreden over zijn wafels...
Mijn gevoel voor humor slaat hier op hol... Hij gebruikt een recept, waarvan hij grandioos afwijkt, en klaagt dan over het resultaat... Want ze worden hard of zacht na enkele dagen, of na enkele uren....
Daar is een mouw aan te passen... Gebruik het recept, zoals het gegeven is.... Daarna kan je zeggen, of het smaakt, gelukt is, of niet. En kan je je recept aanpassen... Wat dus precies is, neem ik aan, wat B:T: gedaan heeft...
En stel geen te hoge eisen aan krokante baksels. Daarom was de warme bakker vroeger zo geliefd... , en oud bakken kochen de klanten liever niet...
Dus , B.T. : Gewoon iedere dag de stekker in het wafel-ijzer... Gaat wat tijd en energie inzitten, maar je moet iets over hebben, voor lekkere dingetjes...
Je begrijpt niet, waarom zout toegevoegd moet worden, want dat proef je niet...
Dank je de koekoek, dat je dat niet proeft, als je vele malen de voorgeschreven hoeveelheid suiker gebruikt...
Dan overheerst het zoete in die mate, dat de fijne nuance niet meer te proeven is...
Probeer je echter iets neutralers, als brood of pannekoeken bijv. te bereiden, zonder theelepeltje zout, dan proef je dat wel degelijk. Of kook je aardappels eens zonder zout... Wel goed voor je hart of nieren...!
Ik kan me tenminste eenmaal herinneren, dat ik op een grote tanker het zout in het brood vergeten was, en er binnen twee minuten commentaar kwam uit de messroom.... Blaam op mijn blazoen, als eerste klas bakker...!!!
Nu wil ik de mening van @Freggel delen. Waarbij ik niet zozeer de nadruk wil leggen , op dat suiker gist positief beinvloed, maar wel, dat zout de werking van gist teniet kan doen. Dus voeg zout altijd toe, nadat het lauwe gist-mengsel, eventueel met enkele schepjes suiker, door de bloem gemengd is.
Freggel schijnt ervoor geleerd te hebben, want hij spreekt over de werking van "gluten"...
-Hierop ben ik zeer jaloers, omdat ik maar een praktijk jongen ben. En geleerd heb van overdracht.
In zijn bijdrage lees ik echter wel, dat hij met mij eens zal zijn, dat de kwaliteit bloem, ook gist trouwens, van zeer grote invloed is, of je een makkelijk en smakelijk witbroodje uit de oven kunt toveren.
Toen ik als 2e kok/bakker voer, 1965 werkten wij altijd met amerikaans patentbloem. Daarmee bakten we de lekkerste witte broden, die je je maar voor kunt stellen. Ook bruin brood, dan mengden we 3 deel wit op 1 deel bruin meel.
Af en toe moesten wij in verre landen provianderen, en dan was de kwaliteit van de bloem anders.
Dit uitte zich, doordat er ingezakte bakstenen, met een gat erdoor, uit de oven kwamen...
(Heel vroeger maakte mijn vader altijd de grap, dat de bakker weer ruzie met zijn vrouw had gehad, omdat hij haar door het brood gejaagd had... Nu denk ik aan een dubbele betekenis... Als hij zijn ei niet bij zijn vrouw kwijt kon, stak hij zijn pie..l maar door het brood...???)
Omdat mijn bereidingswijze altijd hetzelfde was, kon het niet aan de bakker liggen....
Ik bakte naast het normale brood ook altijd "soepbrood", op de plaat, en dat resultaat was wel goed, dus probeerde ik na enkele dagen mijn broden ook op de plaat te bakken...
Wonder boven wonder, rezen die wel normaal, en leverde ik weer 1e klas broden af voor de bemanning, die hun ontevredenheid al hadden laten merken...
Dan het verhaal over worstenbroodjes, en hoe te voorkomen, dat het kleffe hap wordt.
Ik lees, dat het deegje geen problemen op zal leveren.
Dat is zo, je kunt hetzelfde deeg gebruiken, als voor brood of pizza.
Ik ga dan wel voorbij, wat beter smaakt.
In de electrisch oven, of met houtvuur.... Ik heb dat hier wel, maar durf ook te stellen, dat de meesten van jullie geen vuurtje stoken op je balkon, of tussen de rozen van je echtgenote...
Naar mijn mening, die echt niet heilig is, is de oorzaak van het "kleffe", de kwaliteit van de gehakt, die gebruikt wordt.
Dus magere rundergehakt zal niet zo´n vette hap opleveren, als varkensgehakt....
Als je het plan hebt, sausijzenbroodjes te bakken, probeer dan van te voren uit te vogelen, wat het recept voor lekkere gehakt of hamburgers is. Want dat is dus het hoofd-ingrediënt. Matrix geeft al een voorzetje, welke kruiden hij zou gebruiken, en ik wil hem niet in de wielen rijden, door mijn recept hier als heilig neer te zetten...
Ik heb al vele malen recepten, met foto´s, gedeeld, en bijna alle malen was mijn energie tevergeefs. Niet veel mensen nemen tegenwoordig nog de tijd, zich in te spannen, om te experimenteren.
Black tiger doet dit wel, en ik moet daar mijn grote bewondering voor uitspreken. Per slot van rekening stort je je, als amateurtje, met een recept van internet, in de keuken, zonder zeker te zijn, of het resultaat wel naar de smaak is, van degenen, die met hun bordje klaar staan, om te smikkelen....
Ter sprake kwam ook, het afstrijken van brood, als het uit de oven komt. Met water, olie, margarine of boter...
Met water of olie gaat het brood wat meer blinken, en ziet er dus beter uit.. Gewoon voor het oog, en de verkoop dus...
Boter en margarine komt mij niet bekend voor. Maar boter kan ik me wel voorstellen, omdat dat een eigen smaak toevoegd. Echter niet geschikt voor de ouderen onder ons, met cholestorol problemen...
Eieren gebruikt men in producten, die langer hard/ krokant moeten blijven, zoals pannekoeken.
Banketbakkersvet heb ik geen ervaring mee, maar margarine voegden wij altijd toe aan brood, omdat het dan langer "vers" zou blijven... De 12 broden, die ik per dag bakte, gingen altijd op, dus heb ik dat nooit goed kunnen controleren...
De diverse suikers worden gebruikt, vanwege hun andere eigenschappen. In cake gewone suiker, omdat het niet boven de 180 gr. gebakken wordt, anders verbrandt het. Voor hogere temperaturen, zoals bij spritskoek, moet je basterd gebruiken, want dat kan hogere temperatuur velen.
Om te voorkomen, dat jullie denken,"Wat een betweterige lul is dat???" nog enige ware verhalen uit mijn oude doos...
In gedachte aan de snel verouderende wafels van B.T. : Wij arriveerden eens in de tweede week van februari in Algiers, waar wij een regelmatige dienst op hadden. Omdat de ambtenaren daar altijd wat moeilijk waren, ontving de kapitein hen niet in zijn hut, wat gebruikelijk was, maar in de officieren messroom.
Daar stonden nog twee schalen met oliebollen, deels met krenten, van oud en nieuw, met een bus poedersuiker ernaast.
Een van de bezoekers wees ernaar, of hij er een proeven mocht...? De kapitein nam de bus met poedersuiker, besneeuwde beide schalen, en zette die op tafel... Binnen de kortste keren waren beide schalen leeg... Terwijl die al 6 weken op die kasten gestaan hadden...
Dat had wel zijn reden... De bediende had eens iets weggegooid, waarop de kapitein hem bestraffend toe had gesproken, dat hij "nooit meer" iets weg mocht gooien, zonder dat de kapitein daarvoor toestemming had gegeven...
Vandaar, dat de olieblollen zo lang in de messroom hadden gestaan....
Ik vernam pas wat er gebeurt was, toen de ambtenaren van boord gingen. Zij moesten langs de kombuis, waar ik aan het werk was, en ik kreeg van allemaal complimentjes.." Très bien, chef, très bien...!"
Ik had geen idee, waar zij het over hadden, tot de betreffende bediende het mij met het nodige plezier kwam vertellen...
Nog enkele tips, voor de enthousiaste amateur koks onder jullie...
Gooi nooit marrasquin essence door de bami, al staat er "De Molukken" op het flesje...
Tevens heb ik een slechte ervaring, met het maken van snert van ongebrande koffiebonen... Dat lukt niet, al kook je ze 5 uur... Die worden nooit gaar, is mijn ervaring....
Prettig weekend, vr.gr. George.